Nortabs

[Dm]Ve [A7]Bry[Dm]jja i Bergen dar ligg da eidn båt
[Gm]so [C7]blå[F]nk[A7]pust å fin at han lyse,
[Dm]me [Gm]sji[F]kk[Bb7]elæ maste å pipa me låt,
[Dm]å m[A7]ång[Dm]e slags vara han hyse.

Refr.:
[Dm]Dar[Gm] kj[F]em dampen, gamle dampen,
[Bb7]tak [Dm]på [E7]deg[A7] triskona å spring.
[Dm]Dar[Gm] kj[Dm]em dampen, gamle dampen,
[A7] [Dm]
dinge-dinge-dinge-dinge-ling.

I rubme ligg mjølsekkjena i høge lag
å kassa me abelsine.
På dekkje e da fullt utå adle slag:
mjelkespadn å røyre å tine.

Ref.:

So rinje kapteidn å skutå legg ifrå,
no vinka dei adle dei kjende.
Å alltid kjem "Oster" i ruta utpå,
å alltid han kjem seg attende.

Refr.:

Han fer idnijønå me damp å me køl,
nett snøgt ikkje frabm han fere.
Men leiæ den veit han å fidn kvært eit høl
dit gøtt ifrå bydn han vil bære.

Refr.:

Å no hev han sigla i femtifem år,
bidna by å lann samen han konne.
Å når so eidngång ikkje lenger han går,
då græt både bymann å bonne.

Refr.:
Dar jekk dampen, gamle dampen,
far or triskona, far stillt!
Dar jekk dampen, gamle dampen!
Å, detta var surjelæ illt!