Nortabs

Ku[C]a vår er skinn å bein å løa raser sa[G]man
Fa[C]ren min er s[F]yttifem, så k[G]an de bare t[C]aa`n
Sk[C]ogen brann å alt vart svart som før va grøne[G] líe
Me[C] sulta enda m[F]eir, det kj[G]em nok bedre t[C]ie






Refr:
S[C]å spela me på banjo`n min slå hæla opp i t[G]ake
H[C]ald nå godt på je[F]nta di så in[G]gen tek ho f[C]rå deg
S[C]å spela me på banjo`n min slå hæla opp i t[G]ake
H[C]ald nå godt på je[F]nta di så in[G]gen tek ho fr[C]å deg






Mari kunne dra en plog så spenna på ei kjerre
Ho va like sterk så hesten vår men ho lokta mykkje verre
Eg kyssa Mari kunn ein gong då spela siste valsen
Da ho sku dra seg bort satt tonga fast i halsen




Hanen vår han jaga høns, han tok seg aldri fridag
Før han sprang seg sjøl i hjæl så tok me han til middag
Avlinga e tynn å skral å åkern svarte tuer
Det trengs så sårt ei kjerring her, men ingen ville bu her

(REFR x 2)



*********************************************
* Denne filen er forfatterens egen tolkning *
* av sangen, skrevet ned kun etter øret.    *
* Den er kun beregnet til privat bruk.      *
*********************************************