Nortabs

[C]Ei[G]nar [Am]Førde, [F]er ein uredeleg [C]mann, han [E]kallar deg for s[Am]nyltar,
men [F]slikt det gjeng sletts ikkje [G]ann.
Fe [C]sjøl tek [G]han be[Am]taling, fe ei [F]vare du ikkje kan [C]få,
for [E]du bur inne [Am]i ein [F]dal, og kvar [C]gong du slær [G]fjernsynet [C]på.



Ref:

Sø fær du berre inn [C]ein [G]kan[F]al, men du be[C]tal[G]ar for [F]to,
[C]Ei[G/H]nar [Am]Førde, æ [F]neiggu ikkje [G]god.
Kven [C]andre i [G]dette [F]landet, kan [C]gjera som [G]NR[F]K,
[C]kalle [G/H]deg for [Am]snyltar, æ det [F]lov det dei prøvar seg [G]på.



Einar Førde er ein undeleg mann, ein bygdis som knotar nynorsk,
me kan ikkje stole på han.
Han seie at bur du litt avsides, og ikkje fær inn NRK 2,
må du kaupe deg ein parabol, men lisensen skø han ha no.



Ref.



Men me vil ikkje ha, ein tallerken på veggen vår,
me fær greie køn mæ havrekanalen, i år som i alle år.
Og sø lengje ikkje Einar, byggjer ut nettet sitt,
bør'n halde kjeft om snyltarar, men han vi' ikkje få ein dritt.



Ref.