Nortabs

Barbro (Edvin Loftsgarden)

Eg va l[D]engje bygdas [C]mest berømte m[G]ambo,
men sø [D]trefte eg ei s[C]vensk som heitte Barbr[G]o.
Ho [D]syns eg va fortj[C]usande ock s[G]nell,
[Hm]høyr no høtt som [Em]hende på [Am]Pubben ein k[D]veld.

Det va ei søt lite utspjåka jåle,
men sø byrgja Nils å krafse å gnåle.
Han vart rasande då ho gav han klar beskjed,
eg manna meg upp å sprang burt fe å hjelpe te.

Refr.
Det s[C]mall eg såg sjønnur og ei s[G]ol,
s[D]ylvgutane song og gauken [Em]gol.
Ein e[C]ngel kom flaksande fo[G]rbi,
å n[D]ynna på ein svensktopp mel[G]odi:
Leende guldbruna ö[C]gon,[G] har jag forelskat mig [D]i.

Eg vakna i fangji te jåla,
mens fyllikane klappa og skråla.
Ho va svensk og gav meg livshistoria si,
ho va utdanna massøse og jobba litt på si.

Ho støtta meg burtette vegen,
eg va blodut og skammeleg slegen.
Å det va høl i terilenbuksa mi,
parkasen såg ikkje ut å verre si det bli.

«Fe heime stod gamla og venta, den hurpa
då ho såg meg i armane te jenta, helsikken au
Då fekk ho sjokk, å sø eit raseri, stakkars gamle skrøtt
fe andre gong den kvelden, fekk eg kul i panna mi.

Sø va livet slutt som ongkarsmambo,
eg flytta inn på hybelen te Barbro.
Ho budde i andre etasje,
i fysste va det solstudio og ekta fransk massasje.
Eg syns det va nytt å eksotisk,
fe andre va det litt for erotisk.
Å stakkars meg eg sjønna ingenting,
då glasrutune blei knusa å kvinnefronten storma inn.

"Jaggu gjekk det gali denna gongen au, Brabro flytta heim'att te Sverige, og eg flytta heim'att te mor"

Sei inte [C]nei, sei kansje, kansje, [G]kansje, kansje, kansje ikkje,
heisann og hoppsan du gamla du fria og hei og hå