Nortabs

Pøbben (Edvin Loftsgarden)

[A]Kjem inn på Pøbben, der æ sirkuset i gang,
stuvende fullt, og køen den æ lang.
Me gjeng upp på scena å lagar køn te,
stemmer gitaren å sø skø det skje.
[C]Discojokkien skruvar ned discomølet sitt,
å [H]discoløven sender køn [E]rasande blikk,
me [C]drit vel i om [D]jålune stikk,
fe dei [F]fleste vi høyre på [G]skikkeleg mu[A]sikk.

Sø slær me ein akkord men den strengen va visst sur,
men det gjer ingenting me heve fleire på lur.
Så når tonane leikar i eit voldsomt driv,
kjem cowboyane fram å så bli det liv.
Burti ein krok sat ein gamling å søv,
no hell’n seg fe øyro å spør om det æ løv.
Å spila sø høgt at høyrselen blir skadd,
då fær’n te svar, kom å dans din gamle tusseladd.

Refr:
No [D]dansar dei villt som krætur på ein voll,
s[G]tangar å ber seg å [C]fer snart i koll.
[D]Ola og Per og Kari og Knut,
å [G]Knut æ no mest som ein [C]mannevond [A]stut.

Frå scenen så ser me det meste som skjer,
no ser me Knut som smokkar te Per.
Å det va ikkje rart fe Per va litt for grov,
han klemde pattane te Kari då han følte eit behov.
No blør’n litt i tanngar’n når han vaknar upp,
tenk å miste ei tånn fe å taka på ein pupp,
så bli Knut kasta ut mens Kari trøystar Per,
det ser ut som ho he fonni seg ein ny kavaler.

Refr:
No dansar dei villt o s v-------------------------------------------------------
Ola og Per og Kari og Knut, å Knut æ endå vondare fe han måtte ut,
no dansar dei villt som krætur på ein voll,
stangar og ber seg å fer snart i koll,
Ola og Per og Kari og Knut, å Knut æ endå vondare fe han måtte ut.