Nortabs

Avløysaren (Edvin Loftsgarden)

[G] [D] [Em] [C] [G] [D] [G]

Det [G]gjekk som det [D]måtte, ja [Em]det gjekk rett i [C]do,
slik som [G]vanleg når eg [D]æ på jole[C]bord.
Men det [G]verste av [D]alt, va at eg [Em]au miste [C]ho,
å [G]ho hadde eg [D]ikkje med i [G]fjor.

Å ho det va ei jente, ja sjavsagt va det det,
å eg va kry som ein tiur då me kom.
Fe eg æ ein blauge kar, med eit tvilsomt renome,
men akkurat det visste ikkje jenta om.

Fe [D]drikke med måte he eg [Am]ikkje greie på,
å [Hm]ikkje he eg [C]ordet i mi [D]makt.
Så d[G]rakk eg meg heilt d[D]ritings,å [Em]sa I love you [C]babe,
å mykji [G]anna som eg [D]ikkje burde ha [G]sagt.

[G] [D] [Em] [C] [G] [D] [G]

No hev eg livt på jordi her i firogtjuge år,
å gjeng endå som ein ukyssa mann.
Eg heve jamt trudd at det æ skjønnheten som rår,
å der ligg eg nokså dårleg ann.

Men så ha det seg slik at eg ein gong fyri jol,
fekk eg bruk fe litt hjelp i fjoset mitt.
Å avløysar’n som kom va ei jente ifrå Gol,
å det enda med ein jolebord invitt.

Så kom [Cm]dagen derpå, med [G]anger å med sut.
Det va a[Cm]vløysar’n eg tenkte mest [G]på.
Eg [C]va så sikker på at eg [Hm]domma meg [Em]ut,
slik ein [Am]avløysar vi eg aldri meir [D]få.

Men då eg kom i fjoset, då blei eg jammen glad,
fe der gjekk det ei jente ifrå Gol.
Ho såg litt sinna ut då ho snudde seg å sa,
eg trur ikkje at du tåler alkohol.

Nei drikke med måte he du ikkje greie på,
å ikkje he du ordet i di makt.
Men eg trur det kom frå hjarta, då du sa du elska meg,
det æ det luraste du nokon gong he sagt.

[G] [D] [Em] [C] [G] [D] [C]
[G] [D] [Em] [C] [G] [D] [G]