Nortabs

Sei du dei du dei da då sa du dei da dudelda då
[A]Sei du dei du dei da då sa du [E]dei da [H]dudelda [E]då


Ho [E]Signemor [A]gifte seg i [E]fjor
mæ ein [H]kar frå [E]by'n han va [C#m]stinn av [H]gryn
han va disponent i eit [E]magas[A]in,
ho [E]signemor blei kjøyrde rondt i [H]limous[E]in


dei hae selskap kvør enda kveld
det va pomp og prakt det va middagsstell
han synt ho fram se på denna her
ho hae lyst å søkke gjennom gølvi der


[A]men no lengtar signemor tebake
frå [E]fine fruer mæ [H]døbbelt[E]hake
ho [A]lengtar heim te sauelukt og geit
og [E]gardsgutar [H]som æ i [C#m]beit
[A]seine kveldar mæ finansnæring
[E]æ'kje nøkø fy ei [H]gardbruksk[E]jering
[A]no vi ho heim'att te gard og gronn
og vera [E]budeie [H]atter ei [E]stonn


væninnur kom, væninnur gjekk,
før ho blei kjend mæ dei va dei vekk
ho passa'kje inn ho signemor
ho konne ikkje te seg rondt dei fines bord


sø no lengtar signemor tebake
frå fine fruer mæ døbbelthake
ho lengtar heim te sauelukt og geit
og gardsgutar som æ i beit
seine kveldar mæ finansnæring
æ'kje nøkø fy ei gardbrukskjering
no vi ho heim'att te gard og gronn
og vera budeie atter ei stonn


Sei du dei du dei da då sa du dei da dudelda då
Sei du dei du dei da då sa du dei da dudelda då


No sit ho der, ho signemor
sit mæ glasi i ein kubbestol
ingjen kjæm og besøkjer ho
dei he visst reist te byen adde sammen no


sø no lengtar signemor tebake
te fine fruer mæ døbbelthake
ho lengtar vekk frå sauelukt og geit
og gardsgutar som æ i beit
seine kveldar mæ finansnæring
det æ bru'leg fy ei gamal kjering
no vi ho reise frå gard og gronn
og vera bydame atter ei stonn


Sei du dei du dei da då sa du dei da dudelda då
Sei du dei du dei da då sa du dei da dudelda då, sann