Nortabs

Salhus Vinskvetten - Smed-ola Løå 
Capo 3. bånd

C            G        Am       Em 
no rydda dei vekk dei einslege minne 

F             G        F        C
tå da som har vore han Ola sitt hus
C              G         Am         Em
men ein gong i tide stod smeden dar inne 

F           G        F           C
å hamra og svetta og tok seg ein snus


F        C        G        C
høyre du susen tå smed ola løo
    F     C        F        G
dar olaen arbeidet dag ette dag
   F          C      G       Am
no ligg da ei ro øve tufto å staden
   C         G         F         Am
no kvila ein smed ette slitsomme slag


Vers 2.
so døyde han Ola eit liv bar te ende
men løå ho klarte seg år ette år
ho stod dar å vakla da e slek so hende 
eit hus vert åleina når eigaren går

Ref.

Vers 3.
i svert långe tie sto løå å sturde
ho kjende seg gamal me verkjande kne
ho sakna han Ola som snekra og mura
so kom da ein storm og då la ho seg ned

Ref.

Vers 4.
so no veks da bloma dar olaen smidde
å no har ei løa fått endelig ro
me tenkje so lite på da som har vore
no susa da bere ein vind dar ho stod

Ref x2


---------------------------------------------------

Salhus Vinskvetten - Smed-ola Løå
Ingen capo

Vers 1.
Eb           Bb       Cm       Gm
no rydda dei vekk dei einslege minne 
Ab            Bb       Ab       Eb
tå da som har vore han Ola sitt hus
Eb             Bb        Cm         Gm
men ein gong i tide stod smeden dar inne 
Ab         Bb        Ab          Eb
å hamra og svetta og tok seg ein snus

Ref.
Ab       Eb       Bb       Eb
høyre du susen tå smed ola løo
    Ab    Eb       Ab       Bb
dar olaen arbeidet dag ette dag
   Ab         Eb     Bb      Cm
no ligg da ei ro øve tufto å staden
   Eb        Bb        Ab        Cm
no kvila ein smed ette slitsomme slag


Vers 2.
so døyde han Ola eit liv bar te ende
men løå ho klarte seg år ette år
ho stod dar å vakla da e slek so hende 
eit hus vert åleina når eigaren går

Ref.

Vers 3.
i svert långe tie sto løå å sturde
ho kjende seg gamal me verkjande kne
ho sakna han Ola som snekra og mura
so kom da ein storm og då la ho seg ned

Ref.

Vers 4.
so no veks da bloma dar olaen smidde
å no har ei løa fått endelig ro
me tenkje so lite på da som har vore
no susa da bere ein vind dar ho stod

Ref x2