Nortabs

Kalas

Stem e-strengen til d.



[Dm]Ein bygdis frå bygde mi
som ha budd i [G]byen ei tid
låg og [F]gret[G], i sofaen [Dm]min

etter heimlengselen sin
[Dm]Han sa; skulle ha klart meg lengji på
[G]tjue sau og flatbrødsoll.
Eit lite [F]bruk pokke[G]r i vold
[Dm]herifrå.

[Dm]Klukka tolv kom eksen min
ho plaga uss med psyk[G]en sin.
Ho va[F] sur o[G]g sa det va over [Dm]no.

Det har vore slutt sea nittito.

Ho sa; før ville du tenne på ting
[Bb]no har du sykkel med vesku på
[F]luggen er tunn, fe[A]it er du og
[Dm]feiging.

Ein kamerat frå Kristiansund
som va visna burt ei stund
spratt på bordet som ei fjør
han ville prate ved Gud sjøl.
Han sa; om det er slik at eg fær eit liv te:
Korfor må eg døy då fyrst?
Veit kje heilt om eg har lyst
å prøve det.
Grise-Lars er grov og rund
han sat ved sida tå Kristiansund.
Unde middagen skifta han karakter
han tok te kalle seg Vesle-Per.
Han sa; er det i orden at eg søv her i nott
kvelden og månen gjer meg redd
i mørkre har so mykje skjedd
fort og brått.

Og mens månen heng og skin
høyre eg at eksen min,
feia bygdisen frå gard og grunn.
Grise-Lars tek Kristiansund.
Eg tenkji; no ha eg jaggu jammen fått det te
ingen eg kjenne er slik dei ska
resten kan drite og dra.
Takk for meg.