Nortabs

Bikkja te far (Edvin Loftssgarden)


D
Bikkja te far, va halvvond og rar, , 
F                 C
hata av bøndar på mang ein gard, 
     G                  D
jaga hønun te skogs, og geitan te fjells, 
       C         G             D
han ha sylskarpe tennar og ein lurvute pels. 


Bikkja te far va ein blandingskar, 
faren va fransk, ein Grand Danois, 
mor hass va elghund som flørta litt, 
avkomet deiras blei dynamitt. 


Refr. 
G              C         G       A
Bikkja te far, bikkja te far 


Bikkja te far va skogens skrekk, 
lukta det elg sø va ho vekk, 
kondisen hass va fenomenal, 
dei fann bikkja att burti Hallingdal. 


Bikkja va ram te å jaga sau, 
bonden skreik, no æ’n dau, 
han sikta og skaut, å bikkja svatt, 
men jammen sø va det kji’ sauen som datt. 


Refr. 


Bikkja og far va eit radarpar, 
han tok bikkja med, og gjekk på bar, 
då måtte dei traske halvanna mil, 
men heiatt sø kom dei i politibil. 


Bikkja og gammel’n blei gamle og grå, 
va dei på jakt sø tok det på, 
te slutt va bikkja sø sliten og trau, 
dagen derpå sø låg ho dau. 


Refr. 
G              C         G
Bikkja te far, bikkja te far 


G
Gammel’n han syrgde og drakk seg kanon, 
    Bb               F
det va som han hadde mista ein son. 
    C                      G
Han ringde te prest og begravelsbyrå, 
F         C          G
hadde han råd va det hjelp og få. 


Bikkja blei gravlagd med pomp og prakt, 
musikkorpset spila ein jegermarsj, 
presten las og gammel’n grein, 
å bikkja blei hedra med ein bautastein. 


G, Bb F, C G, F C G