Eivind Mo
Byting
[G] [D] [G] [E] [D] [F] [C] [D]
[G]Bakken te’ hytta va’ brattare nå
[E]og sekken på ryggen hang tyngre på
enn [D]før.
[F]Rekk’n fram te’ [C]hytta før han [D]dør?
[G]Med gnagsår og plaster sleit’n seg fram.
[E]Krumma i ryggen og pusten så stram
og [D]treg.
[F]Han måtte ta ein g[C]vil og setta s[D]eg.
[G]Og i lyngen der han satt
så såg’n på ein stein.
[F]
Og minnun’ strømma att
om ein liten gut som grein
s[D]å fælt.
[F]Han skulle risse inn med kn[C]iven han hadde st[D]ælt.
[G]Og kniven slapp’n der han s[E]tod
med et skjefte fullt av [D]blod
[F]og ei rissing i ein st[C]ein som ingen for[D]stod
unntatt Eivind Mo[G].
På hånda va’ arret frå kniven så gvass,
han visste at’n låg bortved steinen ein plass.
Og nå
skulle han bli ferdig med det han byna på.
Han resste seg så seint og kjente at’n fekk
kreftur te’ å bæra på gamle ryggesekk,
så tung,
han sprang rondt i skogen med som ung.
Å kniven fant’n att der som han hadde stått.
Han tok’n i si hånd og hugsa så godt
i frå
det han ville at på steinen skulle stå.
Han skreiv det ferdig så folk forstod
med et skjefte fullt av blod,
og nå va’ det lett å lesa det som stod:
Her va’ Eivind Mo.
Bakken te’ hytta va’ brattare nå
Em D
og sekken på ryggen hang tyngre på enn før.
F C D
Rekk’n fram te’ hytta før han dør?
G
Med gnagsår og plaster sleit’n seg fram.
Em D
Krumma i ryggen og pusten så stram og treg.
F C D
Han måtte ta ein gvil og setta seg.
G
Og i lyngen der han satt så såg’n på ein stein.
c D
Og minnun’ strømma att om ein liten gut som grein så fælt.
F C D
Han skulle risse inn med kniven han hadde stælt.
G Em D
Og kniven slapp’n der han stod med et skjefte fullt av blod
F C D G
og ei rissing i ein stein som ingen forstod unntatt Eivind Mo.
bytter du ut E med EM og den ene fen med en c så høres det mere riktig ut