Nortabs

(Thomas Hellekås/Eivind Mo)
fra Byting (2015)

Vers-akk.

1. vers
Em      C          G            D
Som ein ensom mann sitt’n i ein bar.
Drekke’ whisky og spelar sin gitar.
Elle der veit hen reisa hans vi’ gå:
Drekke seg drita - kjøre bil etterpå.
 
Overgang
C             D      C      D
Jenta hannoms kom innom og sa:

2. vers
”Eg bli’ så lei a’ å våke over deg.
Du tenker elt færr mykje, men ikkje nok på meg.
Jævla stut; e’ detta det du vi’:
Vera sørgleg med flaska di?”
 

G       D         Em            C
Ska’ eg sitta att eller ska’ eg gå?
Kanskje tek eg bilen og kjører her i frå.
Ska’ eg høre på hått jenta mi sa
G       D               C             D
og færr ein gongs skuld gjæra ho litt glad?

Vers-akk.
 
Refreng
Han sett att glaset og pakkar sin gitar,
og tenker på ho heime at ho aller fekk et svar.
Og som ein ensom mann gjeng’n gatelangs;
ska’ te’ å krysse vegen og tek med det ein sjans. 
 
Bro
G            D              G          D
Lenger opp i vegen kjem ein an’a ensom mann
    G             D              Em
som ikkje va’ fornuftig slik som han.
 

Som et offer ligg’n ved et tre.
Ryggen vender oppover og fjeset vender ned.
Elle der veit hen reisa hans vi’ gå:
Seks fot onder med trefrakken på.
 

   A            E            F#m              D
Eg hugsar ikkje stort frå da lyset blei slått a’.
Eg kjente ikkje mykje, men eg hugsar hått ho sa.
Nå kjem eg ikkje heimatt alikavæl i nått.
   A            E          D           E
Og eg som ville vise at nå hadde eg forstått. 
 
F#m  D  A  E  x2  

A          D    A             E
Som ein engel i sjela hannoms dreg
svevar’n over skyun og ser ned på ein veg.
F#m        D             A          E
Og der ved vegen der ligg ein ensom mann
ihælkjørt a’ ein an’ein som konne vore han.
 
Nå ligg eg her i kista og sev i evig tid.
Lokket det blei spikra att a’ skjebnens ironi.
I fengselet i ei celle der sitt ein ensom mann
som aldri meir fær sova - eg konne vore han.

F#m  D  A  E  x5  
F#m