Nortabs

Te [G]Vømmølfjellgruva, der [D]går det ein måssågrodd [Em]væg
Over [G]myri så dryg, over å[D]sa så tung og s[Em]æg
Æ k[Am]jenne den vægen ifrå den gongen æ [Em]gikk'en
[G]Tre timers gange te [D]fots ifrå folkes[Em]kikken

Sluskan og busan dem låg inni gangan og braut
Ingeniør Franzen og stiger Johansen dem skaut
Og handelsmann Lauritzen handla og skreiv kreditt
Og når lønningsda'n kom, åt lønna opp gjelda så vidt

(Ref.)
[G]Dagen g[D]ryr, og [G]sola kike [C]inn i gruve[G]gangan[D]
[G]Dagen g[D]ryr, og [G]de unge sø[C]ng de gamle [G]gruvesa[H7]ngan


Bonden, han såg på busen mest som ein fan
For oft kom ei bontaus heim og skull ha buseban
Og oft kom besøk oppi gruva frå gård og grend
Bongutan slo, men busan dem slo igjen

Ref.

I gruva vart første arbeiderbevegelsa skapt
Det nye det vann, og det gamle det tapt
Og når arbeidsfolk ennu står fylka te strid
Så bygge dem videre på arven frå gammel tid

Ref.