Nortabs

Søyk


Æ h[G]uske eit glimt fra ei avglømt t[Em]id
en b[C]rainn i ein h[Am]jertekrok, i eit ungdoms[D]sinn
som eit s[G]tjerneskudd, så glødende [Em]stri
æ prøvd å b[D]ank på[C], men du slapp mæ itj i[G]nn


Du sto med ein fot i ein sorgfull barndom
den andre vengla skeptisk mot ukjent land
Æ villa trøst dæ, og ta dæ i mitt rom
æ sto å banka, men ingen kom

Nu står æ [C]att som ei fasttjora bi[G]kkje
vil itj s[Em]øyk men æ [D]må
om du kjem [C]att, ska æ frias fra r[G]eipet
og sammen s[Em]ka vi på kveldssola s[D]jå
Det smake [C]honning og jordbær tå ta[G]nken
det lokta s[Em]evje og bjørk av ditt h[D]år
men fortsatt [C]styr's æ av savn og av m[G]inna
og æ n[C]ækte på t[D]ing æ fers[G]tår



Æ vandra så stille forbi, men du vart holdt vekk
æ sægla i storm og vind i ein båt som va lekk
Æ kravla og kraup t æ blødd fra hud og fra sinn
æ banka forsiktig på, men slapp ailler inn

Ref:
Nu står æ att som ei fasttjora bikkje
vil itj søyk men æ må
om du kjem att, ska æ frias fra reipet
og sammen ska vi på kveldssola sjå
Det smake honning og jordbær tå tanken
det lokta sevje og bjørk av ditt hår
men fortsatt styr's æ av savn og av minna
og æ nækte på ting æ ferstår

Solo

Kanskje vist æ itj nok av mæ sjøl
æ løfta itj nok, da du stupt i et endeløst høl
naivt trudd æ at vingan din bar
spørsmålan svirre, æ vil aldri få svar

Ref: