Nortabs

Gamle Jørgen

[C]Han va eit syn på fjorden
[G]gamle Jørgen der han for
[Dm]i ein straksida gammale fering
[C]på våte moder j[Am]ord

C  kledd i lusakofta
G  på vei til tømmervik
Dm å ein sliten grønne sydvest
C  han blei visst aldri Am rik

C  snusen rant i moen
G  ei ppipa av og t
Dm her ute på sandeidsfjorden
C  her fant jørgen fred Am

C  med ungan han spøkte
G  når han la til kai
Dm ein kveld han renska gadnå
E  hørde eg han sei

[Dm]Am k[hei]a ha[e]r [d]du[du] pu[gu]tla med
Dm du sku ha sitt den fisken eg møste
E  du sku ha vore med

Ref x2:
C  når jørgen drar ut på fjorden
G  då er det han som er kaptien
Dm for Jørgen er ein fiskar
C  og sjøen er hans Am heim

C  et liv i åra på fjorden
G  hadde satt sitt spor
Dm ansikt med djupe kløfter
C  auer svarte så Am jord

C  men i trua va han sterke
G  hadde stødig ror
Dm for om skoddå den låg tjukke
C  visste Jørgen kor han Am for

C   Jørgen har lagt inn årane nå
G   det er kje t å tru
Dm  eit liv har tatt slutt
E   han va ein ekta sandeidsbu

Dm  det står eit kors på gravå
Am  eit som e hoggd i fjell
Dm  eit minne om ein mann
E   og ei tid som har tatt kveld