Nortabs

Fra Hartvig Kiran's Viser til min gitar (Samlaget, 1971)

       D
Lev så vel, Marianne, du mi svikefulle møy!
       E          E7            A
Det er likare med hjarta mitt i kveld.
       D
Kan du hugse då vi skildes at eg sa e ville døy?
       E7        A7              D
Men så røytegale gjekk det ikkje lell.

        G
 Lev så vel du falske venn!           
         D
 Ditt bilete heng her enn
        H7             E7             A7
 der eg spikra det til kottet over køya.
       D
 Om du sveik og braut ditt ord
       G            G#dim
 og om sorga nok er stor,
       A7                        A7  D
 er ho lell i minste laget til å døy a'.

       D
Lev så vel, Marianne, eg skal ta det som ein mann
       E              E7            A
om det djupt i hjarta svid som i en svoll
       D
at når bryggedansen endar og du ruslar heim med han
       E7         A7           D
tørnar eg på hundevakta klokka tolv.

        G
 Lev så vel du falske venn! 
       D
 Om du møter hundre menn,
          H7            E7                A7
 blir det aldri som med oss den fyrste gongen.
        D
 då min kjærleik var som vin 
       G              G#dim
 og du sjølv ei lilje fin,
          A7                      A7  D
 slik som Salamo har sagt i andre songen.

       D
Lev så vel, Marianne, og ha lukke på din veg
       E            E7          A
der du kulsar i det bikkjekalde nord.
       D
Du var sakte god mot mange, men mot ingen slik som meg
       E7          A7                  D
fyrste tida før du sveik og braut ditt ord.

        G
 Lev så vel du falske venn!
        D
 Det er jenter nok igjen
        H7          E7           A7
 om dei ikkje er så fine og så fjonge.
        D
 Det er enno mang ein famn,
        G            G#dim
 det er enno mang ei hamn
         A7                           A7  D
 der ein sjømann er ein keisar og ein konge.