Nortabs

[C]Ein mann står [Am]ute på [F]bøen og [C]ser
Stryk varsomt på [Am]graset som [F]når han til [G]knes
Det [C]surra småf[Am]loger rundt hua med [F]skygg
Han ser [Am]ut på sin [F]heim og si [G]bygd

[C]Garden har [Am]levd her med [F]slektenes [C]gang
Han tok over av [Am]far sin, og [F]far hans før [G]han
No ser [C]katten og [Am]han ut på himmelens [F]eld
Dei er [Am]vener og n[F]o tek dei [G]kveld.

Snart luktar det kaffi. Potetene kokar
Stemmer på radio frå landets små krokar
Eit kjøkenbordsmåltid bak falma gardin
og ei lampe som står der og skin

I stova er det skuffer med dukar og stas
Dei har lege i ro sidan mor hans fekk slag
På ein solbleika voksduk står eit enaste krus
På eit kjøken i eit altfor stort hus

Når mørkret tek over når natta sig inn
Står ei svak lita lampe i eitt rom og skin.
Som eit ørlite vink frå ei ru arbeidshand
Enkle ljos, i eit hus, i vårt land

Snart luktar det kaffi. Potetene kokar
Stemmer på radio frå landets små krokar
Eit kjøkenbordsmåltid bak falma gardin
og ei lampe som står der og skin.

Det lyser for draumen han hadde eingong
Det lyser for ho som kom og forsvann
Ein stråle for timar med arbeid og slit
og håpa som held oss ved liv.

Ein gard som får leve. En bø som vert sådd
Ein lyd av ein traktor og skog som vert hogd.
Eit gras som vert grønt og ein katt som får mat
og den draumen som stadig heng att