Nortabs

Intro: G / Bm / Em / C / G / Bm / C / Em



[G]Eg fekk båre da inn, og fekk [Bm]pakka da ut, så det var hon ikk[Em]je plass te å gå[C]
Men at d[G]etta skulle saman til[Bm] ett stykkje, var for [C]meg veldig tungt å forstå[G]
[G]Men eg fann no tegningje fram, o[Bm]g rigga meg te, og sa te kå[Em]no at no tren[C]g eg fred
Tok [G]hammar og skrujern og g[Bm]jekk ned på kne, alt an[C]t so eg trong følgte med[D]
Sånn va da ser du


Han kom [G]flatpakka[D] rett fr[Em]å fabrikkjen[C]
[G]Flatpakka [D]pakka [Em]reol[D]
[G]Da va'kje [D]sånn han såg[Em] ut i but[C]ikkjen
[G]Flatpakka [D]pakka [Em]reol[D][C]


(Mellomspill: G / Em / C / D / x2)

"Korleis går da Nils, skal eg laga litt kaffi te oss?"

"Øhh, nei, ikkje no"

"Eg set no middagjen på i alle fall"

"Øhh, ja"

"Fiskebolla?"

"Øhh, nei"

"I karrysaus?"

"Mm, ja"


Men eg sjønte jo fort, at denne reolen var lagd på ein dårlig dag

Ei skaphylla var nemlig mykje for long, så eg gjekk for å henta ei sag

Dar sto eg og svetta i furuspon, men til slutt så fekk eg feilhyllo i

Ei an var for kort, men heldigvis so passte den beten so va tilovers frå hi

Det e laga sånn, ser du


Han kom flatpakka rett frå fabrikkjen

Flatpakka pakka reol

Da va'kje sånn han såg ut i butikkjen

Flatpakka pakka reol


"No eg middagen ferdig, Nils"

"Ja, men ikkje eg"

"Jamen, da svir botnen no"

"Eg e ikkje ferdig, sa eg. Da e jo ei einaste stor feilvara heile reolen"

"Jamen du må jo eta"

"Eg e ikkje ferdig sa eg. Høre du?"


Men verre vart da, då eg limte fast ein vegg, ein vegg som viste seg å vera ei dør

Då va det pinade godt eg hadde fårr kubein til jebursdagen året før

Men ei ulykka kjem sjelden åleina, og no hadde pinade katten komt inn

Gjekk til angrep på skrua og plugga, det var då eg vart sinnssjuk og blind


Han kom flatpakka rett frå fabrikkjen

Flatpakka pakka reol

Da va'kje sånn han såg ut i butikkjen

Flatpakka pakka reol


"Skal eg gå bort og henta han Alf? Han e veldig flink te sånt, veit du"

"Hald kjeft. Kor ofte har eg sagt til deg at du skal halda kjeft? Ha? Svar no?
Svara du og ditt beist? Eg treng visst ikkje lufta her inne med da håve ditt, da
eg jo jønotrekk"

"Nils då"


Båda kåno og ungane flykta, då motorsaje starta med eit brøl

Sjøl katten forsto at da va alvor, og lista seg ut tå seg sjøl

Dagane gjekk, og eg jobba standhaftig, ette fri fantasi og på trass

Før ein mann e ein mann, og eg e eit esel, og te slutt var reolen på plass


"Åh, for ein jobb"

"Hei Nils"

"Hei"

"Åja, ja ja, det va no jedna ikkje heilt slek eg hadde tenkt da, slak ikkje den skapdøre gå opp, Nils?"

"Ja ja"

"Passa den ikkje her så kan me jedna finna plass te han ein an plass"

"Ein an plass? Sånn vert han, og slek skal han stå."

"Jamen Nils då"

"Jamen, jamen din pestbyll? Gå heim og klag te more di.Ho e pinade lika tom i håve som
far di og mor di og resten tå den forbanna apefamiljen. Du e pinade den størsta ulykka sidan
andre verdskrig, Marta. Høyre du da? Eg angra so forbanna at eg sa ja te deg den gongjen.
Da va'kje med vilje heller, hadde ikkje presten snubla den gongjen, så hadde eg sagt nei på flekkjen.
Du e forbanna....Du....Sei kor dum du e sjøl, dit forbanna hurpetryne høyre du? Eg skal ta desse
kvisna dine og spretta dei opp utpå kjøkkenet. Du skal pinade ikkje kjenna heile familjen din
igjen når eg e ferdig med deg. Høyre du? Ditt, ditt grauthåve."