Å, eg fann ei vakker jente nedi Setesdal.
Ho sto vakt på Valle Auto & Bensin.
Og ho lo til meg så eg blei både heit og kald.
Så eg spurde: «Vil du vere venen min?»
Men ho svara at: «Eg er nok ikkje fri.
Eg har ein som eg vil elske all mi tid.
Det er ei fele lagt i handa på ein spelemann,
som kan spele slik som berre setesdølar kan.»
Og kvar laurdag må eg høyre på min kavaler.
Men du kan vel også følgje med?
Eg blei svartsjuk og sa: «Eg vil'kje ha det der!
Denne fela der skal jaggu halde fred!»
Og så satt eg med gitaren på mitt kne.
Og eg øvde trutt og talde: ein to tre ...
Og då helga kom så sa eg: «Snille jenta mi,
no skal eg få spela danselåta di!»
Men ei jente er'kje betre nedi Setesdal'n,
for ho visste ikkje kven ho ville ha.
Og slik er det med ei jente som er dansegal' n:
ho kan like gjerne svare nei som ja.
Så no sitt vi her og spelar både to.
Og ute der på golvet sviv' e ho!
Og i morgan som ho søv den beste svevnen sin,
må eg stå vakt på Valle Auto & Bensin ...