Nortabs

C G/H C G/H
 
C          G/H   C          G/H 
Fram og tilbake, fram og tilbake,                
     C         F        G     C
sang Ingebrigt Davik då me va små.
  C         G/H         C         G/H 
Å etter Taremareby, med fiskar og skjell, 
    C          F              G         C
kom Festus og Kruttrøyk, Matt Dillon va rå.
    G                           F
Sø sprang dei ut og skaut ein indianer eller to, 
      Am                   G
fe då va dei ikkje utrydda slik som dei æ no.
         C           G             F          C
Nei no æ villmennane vekk, og Matt Dillon eit fosil,
      F                             G    C
no æ skogen tom fe ongar, no he dei dataspil.

Eit klikk her og eit klikk der, det klikkar snart fe meg,
men data æ visst framtide, det æ eg som æ treg.
Sø eg koblar meg på nettet, å prøvar og sende mail,
mens åtteåringen passar på at eg ikkje gjere feil.
Men heldigvis sø æ det meir enn data som æ inn,
fe no æ det visst kjempekult å taka ein klassisk Telemarksving.
Hipp hurra fe Sondre Norheim, du redda mang ein datafrik,
frå å gro fast i PC’n, å sjå ut som speisa lik.

At alt va mykji bæri før, æ nok berre ein klisje,
som gamlingane hentar fram, når dei æ litt utafe.
Fe alt va ikkje rosenraudt, i den grønne barndomsdal,
det va fleire fattige stakkarar, og meire dobbelmoral.
Å når far din mimrar om sin åttogseksti generasjon,
mens han egentleg æ redd fe sin feite alderspensjon,
då kan du trygt gange ut, med pirsing å raudt hår,
du æ nok minst like god, som dei gamle va, i sine ungdomsår.