Slåttekaren
Nystogs
Slåttekaren. Gamal vise frå Telemark.
Intro: F D# D Gm
F D#
Den slipa ljåen gløser i sumarsol lik eld,
Bb F
han lyner gjenom graset sø dei arme stråi fell.
D#
Det hjelper ingjo bøn for den hær av blom og strå,
Bb F
For hjartelaus som dauen æ slåttekarens ljå.
D# Gm
Det kalde stålet syng mellom tuvor, stuv og stein,
F D#
og frå det slegne graset stig ein ange frisk og rein.
Gm
Og glad og lett mæ riva sø gjeng den unge møy,
F D# D D/F# Gm
ho grunnar på sø ymist medan ho breier høy.
F D#
Hennar augo æ som himlen og håret æ som gull,
Bb F
og på den vene panna leikar vinden mæ ein krull.
D#
Og runde smiledekkar ho i raude kinni fær,
Bb F
når ho åt honom smiler og ser på han og lær.
D# Gm
Og slåttekaren støggar, stryk sveiten av sitt kinn,
F D#
han smiler imot jenta mæ' han bryner ljåen sin.
Gm
Han syns ho æ ein engel, sø ljos, sø varm og fin,
F D# D D/F# Gm
han ser kor barmen bylgjar innonde kvite lin.
Mellomspel: F D# Bb F, F D# Bb F
D# Gm
Og slåttekaren støggar, men byrjar att og slå,
F D#
han tenkjer slik ei jente va ein hugnad å få.
Gm
Og om eg enn æ fattig, som eg au visst skø bli,
F D# D D/F# Gm
sø vi' eg våga å spyrja om ho vi' bli jenta mi.
F D#
Ja, slåttekaren støggar, men byrjar att og slå,
Bb F
han tenkjer slik ei jente va ein hugnad å få.
D#
Og om eg enn æ fattig, som eg au visst skø bli,
Bb F
sø vi' eg våga å spyrja om ho vi' bli jenta mi.
Coda: D# Gm F D#, D# Gm F D# D D/F# Gm
Kommentarer: