Nortabs

Jakob Sande (tekst), Geirr Tveitt (melodi).



    E            H7           E
Ein sognamann og ein forherda halling
                   H7            E
kom ein gong opp i handel om ein hest.
                       H7               E
Først gjekk det dram i dram med song og tralling,
                   H7           E
for begge tenkte, "Eg skal tola mest."


    G#m
Men før dei vardest vart det skjell og skalling,
                                      E
og tollekniven vart mot hælen kvest,
                     H7              E
til brått dei sturta med ei kaldsleg ralling
                    H7           E
før dei fekk bod på sakrament og prest.


Omsider kom då lensmannen og presten -
Ja, omsider kom då lensmannen og presten.
Å ja, omsider kom då lensmannen og presten -
omsider kom då lensmannen og presten.

Men sjølve opphavet til synda, hesten,
kom ingen av dei høge herrar på.
Men sjølve opphavet til synda, hesten,
kom ingen av dei høge herrar på.

Han stod der frami skuggjen utfor stova,
han stod der utfor stova og åt.
Han stod der frami skuggjen utfor stova,
han stod der framfor stova og åt,

og veifta fly og fluger vekk med rova,
og leska seg på frisk og saftig hå.
Og veifta fly og fluger vekk med rova,
og leska seg på frisk og saftig hå.