Nortabs

C#m 

C#m F#m H A, C#m F#m H A, F#m C#m
oooo


E                       A            H 
Ein gong kom kjærteiken heilt av seg sjølv,
        A             H
og kvør dag den va av sølv.
       A              H              E
For du gylte kvør ein augneblink med hugjen fri,
   A            H           A/C# H/D#
og blenda va eg mæ på reisa di



Dagar som sand ut av hendane renn.
Om du tvilar, ja, sø kjenn.
Den eine som den andre ut i vinden fer,
og tide som me he den reiser der.
    H                         E
ja, tide som me he den reiser der.



C#m F#m H A, C#m F#m H A
oooo



Løv meg å vera sjå meg all din dag.
Ja, det løva me i lag.
Sø gav eg deg ein ring, ja det va lettvint gjort.
Sø luska au den dagjen stille burt.
Sø luska au den dagjen stille burt.



C#m          F#m
Sø langt, så langt,
   H                              A
Sø langt som vinden greier å jaga bylgjune blå.
   C#m       F#m
Sø langt, så langt,
   H                              A
Sø langt som vinden greier å jaga bylgjune blå;
F#m                       C#m
Der skø eg fygje deg, min venn.
A          H           E
Der skø me finne dei igjen.



   Cmaj7
Og ute luskar styggjen og skiljer deg frå meg.
   C                      H7
Og visste me, sø hae me nok kome oss i veg.
          Dm
Og eg ha’ børi deg på armen gjænom skog og over fjell.
          G#m
Og du ha’ halde meg i hånde gjænom juv og myrke gjel.
          F#m                             H
Og eg ha’ strekt meg etter deg, og du ha’ strekt deg etter meg.



   C#m       F#m
Sø langt, sø langt,
   H                             A
sø langt som sola greier å fygje bylgjune blå.
   C#m       F#m
Sø langt, sø langt,
   H                             A
sø langt som sole greier å fygje bylgjune blå;



C#m F#m H A, C#m F#m H A
ooooo

  
F#m                      C#m   A          H           E
Der skø eg fygje deg min venn, der skø me finne dei igjen.